ကၽြႏု္ပ္၏ စြန္႔စားခန္းမ်ား အပိုင္း(၂)

အလုပ္ကလည္း မရေသးတာမို႔ တတ္ႏိုင္သမွ် ေပေခါက္ေနမိတယ္…
ဗိုက္ထဲကဆာသလိုရွိတာမို႔ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၂ နာရီထိုးေတာ့မယ္… မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္ကာ ၾကက္ဥေၾကာ္စားမယ္လို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆီကကုန္ေနတယ္…ခက္ၿပီ။
ကိုရီးယားကိုေရာက္ခါစလည္းျဖစ္ ကိုရီးယားစကားကလဲ မေျပာတတ္ေသးေတာ့ …ဟိုေလွ်ာက္၊ဒီစဥ္းစားလုပ္ရင္းေပါ့။
သူငယ္ခ်င္းကလည္း အလုပ္သြားလုပ္ေနေသာေၾကာင့္ ညေနမွ ျပန္လာမည္။ အင္း.. ဒီအတိုင္းထိုင္ေနလို႔လည္း မထူးပါဘူး။ ကိုရီးယားလို မေျပာတတ္လဲ ဟိုေရာက္မွမီးစင္ၾကည့္ကရမွာပဲ ။ ေနာက္ဆံုး မရရင္လက္ဟန္ေျခဟန္ေပါ့ ဟုဆိုကာ ေစ်းဆိုင္သို႔ထြက္လာခဲ့ပါသည္။


ဆီဗူးပံုစံေလးကို စိတ္ထဲမွတ္ထားရင္း ေစ်းဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ဟိုရွာ၊ဒီၾကည့္လုပ္လိုက္တာ သိပ္မရွာလိုက္ရပါဘူး လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ေအာက္မွာခ်ၿပီး စီထားတဲ့ ပံုစံတူဗူးေလးေတြ႔လိုက္တယ္…
ဒါနဲ႔ဆိုင္ရွင္ကို ပိုက္ဆံေပးေတာ့ ဘာေတြေျပာမွန္းမသိဘူး ေနာက္ေတာ့ ဂဏန္းတြက္စက္နဲ႔ေငြေၾကးအေရအတြက္ကိုျပတယ္… ပါးစပ္ကလည္းေျပာတယ္… နားလည္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ႏႈတ္ကေတာ့ ရက္စ္ထြက္သြားတယ္… သူကေတာ့သူ႔စကားနားလည္တယ္ထင္ၿပီး ထပ္ေျပာရွာတယ္… က်ေနာ္ကေတာ့ဘာမွမသိ။ ၿပံဳးလ်က္သာ သူ႔ကိုၾကည့္ေနမိတယ္…
လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာရင္း ေတြးေနမိတယ္... ထင္ထားတာထက္ေတာ့လြယ္သားပဲ. စကားတတ္စရာမလို ၊ ကိုယ္လိုခ်င္တာရွာ ၊ ေတြ႔ရင္ေကာင္တာသြား ၊ သူျပတဲ့ေငြေၾကးပမာဏကိုၾကည့္ၿပီးရွင္း။ လြယ္လိုက္တာ၊ ျပန္ေတာ့သူကေတာင္ က်ေနာ့ကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္… က်ေနာ္မွတ္ထားလိုက္တာကေတာ့ အညာ ခါးေဆးေရာင္း… တဲ့ ။
ဆီအိုးပူေတာ့ ခုနက၀ယ္လာတဲ့ ဆီဗူးကိုဖြင့္ထည့္လိုက္တယ္…အရည္ကမပ်စ္ပဲ ႀကဲသလိုျမင္လိုက္ရတယ္…အန႔ံကလည္းတစ္မ်ိဳး၊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကိုရီးယားကလူေတြ ဆီေတာင္ အႀကဲပဲစားၾကတယ္နဲ႔တူတယ္ေပါ့..
ဒါန႔ဲၾကက္ဥကိုေမႊကာ အိုးထဲထည့္ထားခ်ိန္ ထမင္းခူး ၊ စားပြဲျပင္နဲ႔ အေၾကာ္အိုးလိုက္ပဲ သယ္ယူလာခဲ့မိတယ္… ဗိုက္ကေတာ္ေတာ္ေလးဆာေနတာမို႔ မိဦး၊ဖဦးေတြ ခ်မေနေတာ့ပါဘူး။ ပူပူေလးပဲ ပါးစပ္ထဲထည့္၀ါးလုိက္ရာ… ေတြးၾကည့္ပါေတာ့!
ကိုရီးယားလူမ်ိဳးေတြဟာ သူ႔ႏိုင္ငံထဲမွာထြက္ရွိတဲ့စားစရာမွန္သမွ် အခ်ဥ္လုပ္စားတယ္လို႔ၾကားဖူးခဲ့ပါတယ္…ခုေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူ႔ႏိုင္ငံေရာက္ေတာ့ သူူ႔ႏိုင္ငံပံုစံအတိုင္း ၾကက္ဥေက်ာ္ကို အခ်ဥ္လုပ္ကာ ေန႔လည္စာကိုဒီအတိုင္းပဲ စားလိုက္ရပါေတာ့သည္။


မွတ္ခ်က္၊ ။အခ်ိဳ ႔ကေတာ့ ဆားကို သၾကား(သို႔မဟုတ္) အခ်ိဳမွဳန္႔နဲ႔မွားတတ္ၾကတယ္…အခ်ိဳ ႔ကေတာ့ ပန္းကန္ေဆးရည္နဲ႔ဆီ မွားတတ္ၾကပါသည္။ ဆားကို(ဆိုဂုမ္)၊သၾကားကို(ေဆာလ္ထာန္းင္)ႏွင့္ ဟင္းခ်ိဳမွဳန္႔ကို (မီေ၀ါန္)လို႔ ကိုရီးယားလိုေခၚပါသည္။
ဒုတိယအႀကိမ္ ကိုရီးယားမွာ စြန္႔စားလုိက္ရပါသည္။

အ၀ါေရာင္အရည္ျဖစ္ၿပီခ်ဥ္ေသာအရသာရွိပါသည္။ ဆီႏွင့္အေရာင္တူပါသည္။ သို႔ေသာ္ဗူးခြံတြင္ ပန္းသီးတံဆိပ္ႏွင့္စပါးႏွံတံဆိပ္ကိုပတ္ထားပါသည္။

ဆီ (ဂီလုမ္)

တံဆိပ္တြင္ ေျပာင္းဖူးပံုႏွင့္ ပဲေတာင့္ပံုပါရွိပါသည္။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါအံုးမယ္... (ေယာန)