သီးျခားအစုိးရမ်ား ထူေထာင္ျခင္းႏွင့္ စစ္ပြဲမီးလွ်ံမ်ား (၁၉၄၈ မွ ၁၉၅၉) ကာလ ။ အပိုင္း (၂)
အခန္း(၂) -ကင္မ္ဂု လုပ္ႀကံခံရၿပီ
ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္မွ ပထမဆုံး ေဆာင္ရ႔႔ႊက္ခဲ့သည့္ ကိစၥမွာ ဂ်ပန္ သစၥာေတာ္ခံမ်ား ႏွိမ္နင္းေရး အတြက္ ဥပေဒ ျပင္ဆင္မႈ လုပ္ ငန္းျဖစ္ေပသည္။ ဂ်ပန္စစ္ရႈံးၿပီးေနာက္ပုိင္း ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ား ဖယ္ထုတ္ နိမ္နင္းေရးသည္ ေျမယာမ်ား ျပန္လည္ေဖာ္ ထုတ္ ေရး လုပ္ငန္းႏွင့္အတူ အျမန္ေျဖရွင္းရမည့္ အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္အျဖစ္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ေပသည္။ ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ား ဖယ္ ထုတ္ နိမ္နင္းေရးသည္ လူမ်ိဳးေရး ေစာင့္ထိန္းမႈႏွင့္ ႏူိင္ငံေတာ္အား စနစ္တက် ျပန္လည္ထူေထာင္ရန္ အတြက္ ေတာင္းဆိုမႈ တစ္ရပ္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီ ဆန္သည့္ လူမႈပတ္၀န္းက်င္တစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚလာေရးသည္ ပုိမိုအေရးပါခဲ့ေပသည္။ ထုိ႕အျပင္ ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ားသည္ ေတာင္ေျမာက္ေပါင္းစည္းေရးအား ဆန္႔က်င္သည့္ မ်ိဳးဆက္မ်ားျဖစ္ၿပီး လာဘ္ေပး လာဘ္ ယူမႈမ်ားျဖစ္ေပၚေစရန္ ဖန္တီးသည့္ တရားခံမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ သုိ႕ေသာ္ အေမရိကန္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႔သည္ ဂ်ပန္သစၥာ ေတာ္ခံမ်ားအား ရင္းႏွီးသည့္ မိတ္ေဆြမ်ား သဖြယ္ အေလးထားခဲ့ေလသည္။ အေမရိကန္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႔သည္ မိမိတို႔အား ေ၀ဖန္သည့္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ားအား ႏွစ္သက္မႈမရွိပဲ စက္ဆုပ္ရြံရွာခဲ့ၿပီး ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ားသည္ ဂ်ပန္အစုိးရအေပၚ အေစ ခံမ်ားသဖြယ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ခဲ့ၾကသည့္အတြက္ မိမိတို႔အေပၚလည္း အလားတူ ေဆာင္ရြက္ေပးလိမ့္မည္ဟု လက္ခံယုံၾကည္ ထားေလသည္။
ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္သည္ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၆ရက္ေန႔တြင္ အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ားအား ျပစ္ဒဏ္ေပးေရး ဥပေဒမူ ၾကမ္းအား လႊတ္ေတာ္သုိ႔တင္သြင္းခဲ့ၿပီး စက္တင္ဘာလ ၁ရက္ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္မွ အတည္ျပဳခဲ့ေလသည္။ ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ားမွ လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ား ျဖန္႔ေ၀ကာ ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ား ဖယ္ထုတ္ နိမ္နင္းေရးသည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ေတာင္းဆိုေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္ဟုဆိုကာ လႊတ္ေတာ္အား ၿခိမ္းေျခာက္မႈ ျပဳခဲ့ေလသည္။ အီဆူမန္ အစုိးရသည္ အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ားအား ျပစ္ဒဏ္ေပးေရး ဥပေဒအား အတည္ျပဳျပ႒ာန္းျခင္း မျပဳလွ်င္ လႊတ္ေတာ္မွ တျခား ဥပေဒမ်ားအား ေရးဆြဲ အတည္ျပဳျခင္း ျပဳမည္မဟုတ္ဟု ယူဆကာ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၂ရက္ေန႔တြင္ အတည္ျပဳျပ႒ာန္းခဲ့ေလသည္။
အီဆူမန္ အစုိးရႏွင့္ ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ား၏ အေႏွာက္အယွက္ႏွင့္ ဖိအားေပးမႈမ်ား အၾကားမွာပင္ လႊတ္ေတာ္၏ အတည္ျပဳခ်က္ ရယူကာ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၃ရက္ေန႔တြင္ အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ားအား ျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ "အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ား အထူးစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီ"အား ဖြဲ႔စည္းခဲ့ေလသည္။ အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ား အထူးစစ္ေဆးေရး ေကာ္မတီသည္ ၁၉၄၉ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၈ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ အတည့္အလင္းလႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရႊက္ခဲ့ၿပီး ပထမအသုတ္ အျဖစ္ ဘတ္ဟူးင္ရွစ္ ၊ ခၽႊဲနမ္ေဆာန္ ၊ အီဂြမ္ဆု ၊ ကင္မ္ေယာန္ဆု စသည့္ အေရးပါသည့္ ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ားအား ဖမ္းဆီးခဲ့ ေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၁၉၄၉ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ေႏွာင္းပုိင္းတြင္ ႏုိေဒါ့ဆူးလ္ အစရွိသည့္ လက္ရွိ ရဲ၀န္ထမ္းအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္း ေဆာင္ေနေသာ ဂ်ပန္အလုိေတာ္ရိမ်ားအား ဖမ္းဆီးခဲ့ရာ အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ား အထူးစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီသည္ ႀကီးမားေသာ ျပႆနာမ်ားျဖင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေလသည္။ သမၼတျဖစ္သူ အီဆူမန္မွ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားအား ဖမ္းဆီးၿပီး ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားအား မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ ျပည္တြင္းေရးအား မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ေစရန္ လႈံ႕ေဆာ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု အမ်ိဳးသား ေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ား အထူးစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီကုိ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ၿပီး အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ားအား ျပစ္ဒဏ္ေပးေရး ဥပေဒအား ျပန္လည္ျပင္ဆင္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေလသည္။
လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အစုိးရ၏ အင္အားၿပိဳင္ဆိုင္မႈသည္ ၁၉၄၉ခုႏွစ္ ေမလတြင္ အီမူးန္ေ၀ၚန္ အစရွိသည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ၃ဦးအား အစုိးရမွ ဖမ္းဆီးသည့္ ကိစၥမွ အစျပဳကာ ျပင္းထန္ခဲ့ေလသည္။ လႊတ္ေတာ္မွ ထိုအမတ္ ၃ဦး လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကေလသည္။ ထိုႀကိ္ဳးပမ္းမႈအား ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ားမွ ဇြန္လ အစပုိင္းတြင္ လႊတ္ေတာ္အား ၀င္ေရာက္ တိုက္ခုိက္ကာ ဟန္႔တားခဲ့ေလသည္။ထို႔အျပင္ ဇြန္လ ၆ရက္ေန႔တြင္ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕အလယ္ပုိင္း ရဲစခန္းမွ စခန္းမႈဳးသည္ အင္အား သုံးကာ အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ား အထူးစစ္ေဆးေရး ေကာ္မတီရုံးအား ၀င္ေရာက္ တိုက္ခုိက္ခဲ့ေလသည္။ သမၼတျဖစ္သူ အီဆူမန္မွ ထို ၀င္ေရာက္ တိုက္ခုိက္မႈမ်ားသည္ မိမိမွ အမိန္႔ေပး ခုိင္းေစျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ႏုိင္ငံျခား သတင္းေထာက္မ်ားအား ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။
အဆုံးတြင္ ဇြန္လ ၆ရက္ ေန႔တြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ား အထူးစစ္ေဆးေရး ေကာ္မတီရုံး ၀င္ေရာက္ တိုက္ခုိက္ခံရမႈျဖင့္ ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ား ဖယ္ထုတ္ နိမ္နင္းေရးသည္ ေအာင္ျမင္မႈမရွိခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၅၀ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၀ခုႏွစ္ မ်ားအထိ ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံမ်ားသည္ အစိုးရ႒ာနမ်ား ၊ အစိုးရပုိင္ ေကာ္ပုိေရးရွင္း လုပ္ငန္းမ်ား ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ၊ ပညာ ေရး ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ၊ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ ၊ ရဲ႒ာနဆိုင္ရာ မ်ားတြင္ ႀကီးစုိးခဲ့ၾကေလသည္။ အေမရိကန္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕သည္ ဂ်ပန္ သစၥာေတာ္ခံမ်ား ဖယ္ထုတ္ နိမ္နင္းေရးအား အေႏွာက္အယွက္ ေပးရုံမက အိမ္ယာေျမ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကုိ လည္း ေရွာင္တိမ္း ခဲ့ေလသည္။သုိ႔ေသာ္ ေမလ၁၀ရက္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ားသည္ အိမ္ယာေျမ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေရး လုပ္ငန္းအား မက္လုံးေပး၍ မဲဆြယ္ စည္းရုံးေနၾကရသည့္ အေျခအေန ျဖစ္သည့္အတြက္ ေရွာင္တိမ္း၍မရ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ အစိုးရအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းၿပီးေနာက္တြင္မူ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသည္ အိမ္ယာေျမ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေရး လုပ္ငန္းအား လက္ခံခဲ့ေလသည္။ အီဆူမန္သည္လည္း ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒီ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဂ်ိဳဘုံးင္အမ္အား စုိက္ပ်ိဳးေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့ေလသည္။
လႊတ္ေတာ္အတြင္းတြင္ လယ္ယာေျမမ်ား ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ ရခဲ့သည့္ လယ္သမားမ်ားမွ ေပးသြင္းရမည့္ ေငြေၾကးပမာဏႏွင့္ မူလလယ္ ပုိင္ရွင္မ်ားအား ျပန္လည္ေပးအပ္မည့္ နစ္နာေၾကးေငြ ပမာဏႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းကာ လယ္ပုိင္ရွင္မ်ားဖက္မွ ရပ္တည္သည့္ ဒီမုိကရက္ တစ္ျပည္သူ႔ပါတီမွ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားႏွင့္ လယ္သမားမ်ားဖက္မွ ရပ္တည္ခဲ့သည့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအၾကား အျပန္ အ လွန္ ျငင္းခုံ၍ သေဘာထား ကြဲလြဲမႈမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကေပသည္။ ထို ျငင္းခုံမႈမ်ား ၿပီးဆုံးသည့္ ၁၉၄၉ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ လယ္သမား မ်ားမွ ထြက္ရွိသည့္ သီးႏွံမ်ားမွ ရရွိသည့္ ပွ်မ္းမွ်၁ႏွစ္၀င္ေငြ၏ ၁၂၅ရာခုိင္ႏႈန္းအား ၅ႏွစ္ခြဲ၍ ေပးေဆာင္ေစၿပီး ၊ လယ္ပုိင္ရွင္မ်ား ေပးအပ္မည့္ နစ္နာေၾကးေငြအား ၁ႏွစ္လွ်င္ ထြက္ရွိသည့္ သီးႏွံမ်ားမွ ရရွိသည့္ ၀င္ေငြ၏ ၁၅၀ရာခုိင္ႏႈန္း အျဖစ္သတ္မွတ္သည့္ လယ္ယာေျမေဖာ္ထုတ္ေရး ဥပေဒ အား ေရးဆြဲခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ အစုိးရမွ ကြာဟေနသည့္ ၂၅ရာခုိင္ႏႈန္းအား စုိက္ထုတ္ေပး ရန္ အခက္အခဲရွိသည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ ထိုဥပေဒအား ကန္႔ကြက္ခဲ့သည့္အခါတြင္ ထိုဥပေဒအား လႊတ္ေတာ္အတြင္း၌ ျပန္ လည္အတည္ျပဳခ်က္ ရယူကာ အစုိးထံသို႔ တင္သြင္းခဲ့သည့္အတြက္ ျငင္းဆန္ကန္႔ကြက္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္သည့္ အဆုံး ဇြန္လ ၂၁ရက္ ေန႔တြင္ အစုိးရမွ လယ္ယာေျမေဖာ္ထုတ္ေရး ဥပေဒအား အတည္ျပဳခဲ့ေသာ္လည္း ျပ႒ာန္း က်င့္သုံးရန္ ကုိမူ အခ်ိန္ဆြဲခဲ့ၿပီး ၁၉၅၀ခုႏွစ္ မတ္လ မွသာလွ်င္ လယ္သမားမ်ားမွ ေပးသြင္းရမည့္ ေငြေၾကးပမာဏႏႈန္းထားႏွင့္ မူလလယ္ပုိင္ရွင္မ်ားအား ျပန္ လည္ေပးအပ္မည့္ နစ္နာေၾကးေငြ ပမာဏႏႈန္းထားအား ၁၅၀ရာခုိင္ႏႈန္းသုိ႔ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခဲ့သည့္ ဥပေဒအား အတည္ျပဳ ျပ ႒ာန္းခဲ့ေပသည္။
၁၉၄၈ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဆိုဗီယက္တပ္မ်ား ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းၿပီး ၊ ၁၉၄၉ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လတြင္ စစ္အႀကံေပး အဖြဲ႔သာလွ်င္ ထားရွိၿပီး အေမရိကန္တပ္မ်ား ရုပ္သိမ္းၿပီး ေနာက္ပုိင္း ေတာင္ပုိင္းႏွင့္ေျမာက္ပုိင္းတြင္ ႀကီးမားေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚ ခဲ့ေလသည္။ ေျမာက္ဖက္ျခမ္းတြင္ ေျမာက္ကုိရီးယား အလုပ္သမားပါတီႏွင့္ ေတာင္ကုိရီးယား အလုပ္သမားပါတီတို႔ ပူးေပါင္းကာ "အမိေျမေပါင္းစည္းေရးဒီမုိကရက္တစ္ဦး"အား ဖြဲ႔စည္းခဲ့ေလသည္။ ေတာင္ပုိင္းတြင္ အီဆူမန္အစုိးရမွ လက္၀ဲ၀ါဒီမ်ားႏွင့္ အစိုးရ ဆန္႔က်င္သူမ်ားအား ႀကီးမားသည့္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ား စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေလသည္။ ဇူလုိင္လတြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား ဖမ္းဆီးခံရမႈ ျပႆနာ ၊ "လူထုလမ္းၫႊန္မႈအဖြဲ႔ခ်ဳပ္" ဖြဲ႕စည္းျခင္း ၊ အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ား အထူးစစ္ေဆးေရး ေကာ္ မ တီရုံး ၀င္ေရာက္ တိုက္ခုိက္ခံရသည့္ ျပႆနာ ၊ ကင္မ္ဂု လုပ္ႀကံခံရျခင္း စသည့္ ျပႆနာမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ေလသည္။
လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား ဖမ္းဆီးခံရမႈ ျပႆနာသည္ မ်ိဳးဆက္သစ္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားမွ ေတာင္ကုိရီးယား အလုပ္သမားပါတီ ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ လႊတ္ေတာ္အတြင္း သူလွ်ိဴလႈပ္ရွားမႈမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အား ဆန္႔က်င္သည့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္ဟု စြပ္ စြဲကာ ဖမ္းဆီးခဲ့သည့္ ျပႆနာျဖစ္သည္။မ်ိဳးဆက္သစ္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားသည္ အမ်ိဳးသားေရး ဆန္႔က်င္သူမ်ားအား ျပစ္ ဒဏ္ေပးေရး ဥပေဒ ႏွင့္ လယ္ယာေျမေဖာ္ထုတ္ေရး ဥပေဒတို႔ေရးဆြဲရာတြင္ အဓိက ဦးေဆာင္ေနရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။
ထို႔အျပင္ ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔အား ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒအား အျမန္ဆုံး ျပ႒ာန္းရန္ ေတာင္းဆုိ ခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္လုံၿခံဳေရးဥပေဒ ေရးဆြဲျခင္းကုိလည္း ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကသည္။ မ်ိဳးဆက္သစ္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားသည္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးႏွင့္ ေပါင္းစည္းေရးအား ေထာက္ခံခဲ့ၿပီး အေမရိကန္တပ္မ်ား ရုတ္သိမ္းေရးအား တုိက္တြန္းေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။
ျပႆနာ ေပါင္းစုံႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရေသာ အီဆူမန္အစုိးရသည္ လႊတ္ေတာ္ဒု-ဥကၠ႒ အပါအ၀င္ မ်ိဳးဆက္သစ္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ မ်ားမွ အေမရိကန္ႏွင့္ ဆုိဗီယက္တပ္မ်ား ရုတ္သိမ္းရာတြင္ အေမရိကန္စစ္တပ္မွ စစ္အႀကံေပး အဖြဲ႔ ခ်န္ထားခဲ့ရန္ လိုအပ္ျခင္း မရွိဟု ေရးသားထားေသာ စာအား ကိုရီးယားဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ ယာယီေကာ္မတီသို႔ ေပးပုိ႔ခဲ့သည့္အတြက္ မ်ိဳးဆက္သစ္ လႊတ္ ေတာ္အမတ္မ်ားအား ဖမ္းဆီးခဲ့ေလသည္။ေမလတြင္ အီမူးန္ေ၀ၚန္ အပါအ၀င္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၃ဦးအား စတင္ ဖမ္းဆီးအက်ဥ္း ခ်ခဲ့ၿပီး ဇူလုိင္လ ၂၀ရက္ေန႔ ေနာက္ပုိင္းတြင္မူ လႊတ္ေတာ္ဒု-ဥကၠ႒ ကင္မ္ယာ့ဆု အပါအ၀င္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၁၅ဦးအား တရား စြဲဆုိဖမ္းဆီးခဲ့ေလသည္။ ထုိအနက္ ႏုိအီးလ္ဟြာန္ႏွင့္ ကင္မ္ယာ့ဆု တို႔သည္ ေတာင္ကုိရီးယား အလုပ္သမားပါတီအား မိမိတို႔အင္ အားအျဖစ္ စည္းရုံးသိမ္းသြင္းကာ အေမရိကန္တပ္မ်ား ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းေရး အစရွိသည့္ ႏုိင္ငံေတာ္အား ဆန္႔က်င္သည့္ လႈပ္ ရွားမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္သည္ဟုဆုိကာ ဖမ္းဆီး၍ က်န္သည့္ အမတ္မ်ားသည္ ထိုသူတို႔အား ေထာက္ခံအားေပးသည္ဟု ဆို၍ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အေမရိကန္သည္ ထိုျပႆနာအား တရားလြန္သည့္ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာအျဖစ္ ယူဆကာ ထပ္မံဖမ္း ဆီး ျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ရန္ ဖိအားေပးခဲ့ေလသည္။ ထုိျပႆနာ ျဖစ္ေပၚၿပီးေနာက္ပုိင္း တက္ၾကြစြာ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ လႊတ္ ေတာ္သည္ ၿငိမ္သက္သြားခဲ့ေလသည္။
ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၿပီး ေနာက္ပုိင္း ေတာင္ေျမာက္ေပါင္းစည္းေရး၏ သေကၤတအျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္း ခံထားရသူ ကင္မ္ဂုသည္ ၁၉၄၉ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၆ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၁၂နာရီ ၃၆မိနစ္တြင္ ကုိရီးယား လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ၀င္ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ ကိုရီးယား ၾကည္းတပ္၏ ဗုိလ္အဆင့္ရွိသူ အန္ဒူဟီး၏ ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္သတ္လုပ္ႀကံျခင္း ခံခဲ့ရေလသည္။ အစြန္းေရာက္ကြန္ျမဴနစ္ ဆန္႔က်င္ေရးအား လက္ကုိင္ထားကာ အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ အီဆူမန္ အစုိးရ၏ ဖိႏွိပ္မႈ မ်ားအား ခံစားေနရေသာ ျပည္သူလူထုႀကီးသည္ ကင္မ္ဂုအား မိမိတို႔ဖက္မွ ရပ္တည္ကာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ထားသူအျဖစ္ ခံယူသတ္မွတ္ထားၾကကာ ယုံၾကည္အားကုိး ေလးစားခဲ့ၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကင္မ္ဂု၏ စ်ာပန အခမ္းအနားတြင္ ျပည္သူ လူထု ၅သိန္းေက်ာ္ မွ လိုက္ပါပုိ႔ေဆာင္ ဂါရ၀ ျပဳခဲ့ၾကၿပီး ကုိရီးယားသမုိင္းတြင္ စ်ာပန အခမ္းအနား လိုက္ပါပုိ႔ေဆာင္သူ အမ်ား ဆုံး ျဖစ္ခဲ့သည္။
တပ္ထိန္းခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ေဂ်ာ္န္ဘုံင္ေဒါ့မွ အခင္းျဖစ္ပြားၿပီး ၁နာရီ ၂၄မိနစ္ အၾကာတြင္ ထိုလုပ္ႀကံမႈသည္ အန္ဒူဟီးမွ တစ္ကုိယ္ ေတာ္ လုပ္ႀကံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ထုတ္ျပန္ေၾကျငာခဲ့ေလသည္။ သမၼတျဖစ္သူ အီဆူမန္မွ ထိုလုပ္ႀကံမႈသည္ ပါတီတြင္းေနရာ လု ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိကာ ကုိရီးယားလြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ၏ စည္းရုံးေရးမွဴးျဖစ္သူ ကင္မ္ဟာ့ျဂဴးအား အေၾကာင္း ရွာ ဖမ္းဆီးခဲ့ေလသည္။ထိုလုပ္ႀကံမႈအား ႀကိဳးကုိင္ခဲ့သူမွာ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးျဖစ္သူ ရွီန္ေဆာင္မုိး ျဖစ္သည္ဟု ၫႊန္းဆုိျပသ ေနေသာ္လည္း အီဆူမန္ အစုိးရမွ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ဖုံးကြယ္ထားခဲ့ေလသည္။ ထို႔အျပင္ အီဆူမန္သည္ ျပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံမႈ ကုိ ရရွိထားေသာ ကင္မ္ဂုအား အစြန္းေရာက္ကြန္ျမဴနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား တိုးျမွင့္လုပ္ေဆာင္ရန္ ႀကီးမားေသာ အ ေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သူဟု သတ္မွတ္ ယူဆခဲ့ေပသည္။
ကင္မ္ဂု လုပ္ႀကံမႈတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့သူမ်ား အားလုံးသည္ ဂ်ပန္သစၥာေတာ္ခံ အလုိေတာ္ရိမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ တပ္ထိန္းခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ေဂ်ာ္န္ဘုံင္ေဒါ့သည္ ဂ်ပန္ရဲအရာရွိ တစ္ဦးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္ၿပီး ႀကီးတပ္စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ခ်ဲေျဗာင္ေဒါ့ သည္ ဂ်ပန္စစ္တပ္တြင္ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ျဖင့္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ အထူးေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိ ကင္မ္ခ်န္းႀလိဴးသည္ ဂ်ပန္စစ္တပ္၏ တပ္ထိန္းတစ္ဦး အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဂ်ပန္အလုိေတာ္ရိ ႏုိင္ငံေရးပြဲစား ကင္မ္ဂ်ီ၀ူးသည္ ေယာ္၀ူးန္ေၾဟာင္းႏွင့္ ဂ်န္းေဒါ႔ဆု တို႔ လုပ္ႀကံမႈတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့သူဟု သံသယ ရွိျခင္းခံရသူျဖစ္သည္။
ကင္မ္ဂုေသဆုံးမႈအား အေမရိကန္မွလည္း ႀကိဳဆိုခဲ့ေလသည္။ အေမရိကန္သည္ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအား ဦးေဆာင္ ဆန္႔က်င္ခဲ့သည့္ ကင္မ္ဂုအား ႏွစ္ၿမိဳ႕မႈ မရွိသည့္အျပင္ ကင္မ္ဂု၏ ေတာင္ေျမာက္ေပါင္းစည္းေရး လမ္းစဥ္သည္ အေမရိကန္အဖို႔ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆခဲ့့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။အေမရိကန္သည္ ကင္မ္ဂုလုပ္ႀကံမႈတြင္ လုံး၀ပါ၀င္ပတ္သက္ျခင္း မရွိဟု မဆုိႏုိင္၍ အနည္းဆုံး လုပ္ႀကံမႈ အႀကံကုိမူ ႀကိဳတင္သိရွိၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ႏုိင္ငံေရး အသုိင္းအ၀ုိင္းမွ ယူဆထားၾက သည္။
၁၉၄၉ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၅ရက္ေန႔တြင္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိမ်ားမွ "လူထုလမ္းၫႊန္မႈအဖြဲ႔ခ်ဳပ္"ဆိုသည့္ အဖြဲ႕အား ဖြဲ႔စည္းခဲ့ေလ သည္။ ထိုအဖြဲ႔ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လက္၀ဲ၀ါဒီအျဖစ္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ထိုလႈပ္ရွားမႈမ်ားမွ ရပ္နားခဲ့သူမ်ားမွ လက္၀ဲ၀ါဒီအား ျပန္လည္ဆန္႕က်င္သည့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ကုိရီးယားကၽႊန္းဆြယ္ လြတ္လပ္ ေရးရၿပီးေနာက္ပုိင္း လက္၀ဲ၀ါဒီအျဖစ္ လႈပ္ရွားခဲ့သူမ်ား အမ်ားအျပား ထိုအဖြဲ႕အား ၀င္ေရာက္လႈပ္ရွားခဲ့ေလသည္။ နယ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္မူ အတင္းအၾကပ္ အဖြဲ႕၀င္ခုိင္းမႈမ်ား ရွိခဲ့ေပသည္။ ေတာင္ကုိရီးယား အလုပ္သမားပါတီ၀င္မ်ား ႏွင့္ လက္၀ဲ၀ါဒီ ဦးေဆာင္ လႈပ္ရွားသူမ်ားသည္ ပုန္းေရွာင္ေနရသည့္အတြက္ "လူထုလမ္းၫႊန္မႈအဖြဲ႔ခ်ဳပ္" တြင္ ပါ၀င္ခဲ့သူအမ်ားစုမွာ လက္၀ဲ၀ါဒီ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ထိုလႈပ္ရွားမႈမ်ားမွ ရပ္နားခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ထိုအဖြဲ႕သည္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ အဖြဲ႕၀င္ေပါင္း ၃သိန္း အထိရွိလာခဲ့ေပသည္။
၁၉၄၉ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလတြင္ ေတာင္ကုိရီးယား အလုပ္သမားပါတီ အပါအ၀င္ လက္၀ဲ၀ါဒီ စြဲကုိင္ထားေသာႏိုင္ငံေရးပါတီႏွင့္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား တရားမ၀င္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ ေၾကျငာခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏုိ၀င္ဘာလမွ စတင္ ကာ ေျဖာင့္ခ်က္ေပး အလင္း၀င္ၾကရန္ အခ်ိန္ကာလ သတ္မွတ္ေပးခဲ့ေလသည္။ ထိုကာလအတြင္းတြင္ ႏုိင္ငံအႏွံ႔အျပားမွ လက္၀ဲ ၀ါဒီ ၄ေသာင္းေက်ာ္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပး အလင္း၀င္ခဲ့ၾကသည္။ ဒီဇင္ဘာလ ၁ရက္ေန႔မွစ၍ ပုိက္စိတ္တုိက္ ဖမ္းဆီးမႈမ်ား စတင္ျပဳ လုပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ ႏုိင္ငံအႏွံ႔ရွိ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ လက္၀ဲ၀ါဒီသမားမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္သြားခဲ့ေပသည္။
၁၉၅၀ခုႏွစ္ ေမလ ၃၀ရက္ေန႔တြင္ ျပန္လည္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေမလ ၁၀ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့ ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း မျပဳခဲ့သည့္ ဘက္မလုိက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ သမားမ်ား ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾက သည့္ အတြက္ ျပည္သူအမ်ားမွ စိတ္၀င္စားခဲ့ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ဆုိးလ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဘူဆန္းၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ျပည္သူအမ်ား၏ ေထာက္ ခံအားေပးမႈမ်ား ရရွိခဲ့ၾကသည္။ အီဆူမန္ အစုိးရမွ ထိုသူတို႕အား နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ဖိအားေပး ႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ၾကားမွပင္ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕တြင္ ဘက္မလုိက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ ျဖစ္သူ ဂ်ိဳဆုိအန္မွ ရဲခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဂ်ိဳေျဗာင္အုတ္အား ႏုိင္ငံအႏွံ႔တြင္ မဲအမ်ားဆုံးျဖင့္ အႏုိင္ရခဲ့ေလသည္။ဘူဆန္းၿမိဳ႕တြင္လည္း ဂ်န္ေဂၚန္ဆန္းမွ မဲအျပတ္အသတ္ျဖင့္ အႏုိင္ရခဲ့ေလသည္။ အန္ေဂ်ဟုံးင္ ၊ ေ၀ၚန္ဆဲ ဟူးန္ ၊ ဂ်ိဳဘုံင္အမ္ အစရွိသည့္ ေမလ ၁၀ရက္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း မျပဳခဲ့သူမ်ားႏွင့္ အီဆူမန္ အစုိးရအား ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ ဆန္႕က်င္ခဲ့ၾကသည့္ ဘက္မလုိက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီသမား အမ်ားအျပား ေရြးခ်ယ္ျခင္း ခံခဲ့ရေလသည္။ တစ္ဖက္တြင္မူ ဒီမုိကရက္တစ္ျပည္သူ႕ပါတီႏွင့္ အီဆူမန္အား ေထာက္ခံခဲ့သည့္ ကုိရီးယားျပည္သူ႕ပါတီ တို႔မွ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သူ အမ်ားအျပားမွာမူ ရႈံးနိမ့္ခဲ့ၾကၿပီး တသီးပုဂၢလ အမတ္ေပါင္း ၁၂၆ဦး ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရေလသည္။
ေမ ၃၀ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ အီဆူမန္ အစုိးရအား ႀကီးမားသည့္ အၾကပ္အတည္းမ်ား ျဖစ္ေစခဲ့ၿပီး ဒီမုိကေရစီစနစ္အား ေမွ်ာ္လင့္ သူမ်ား အတြက္မူ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္မ်ား ေပးအပ္ခဲ့ေလသည္။ အီဆူမန္ အစုိးရအား ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ ဆန္႕က်င္ခဲ့ၾကသည့္ ဘက္မလုိက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီသမား အမ်ားအျပား ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ျခင္း ခံခဲ့ရသည့္ အတြက္ အီဆူမန္၏ အာဏာရွင္ဆန္ မႈမ်ား အင္အားေလ်ာ့နည္းသြားေစၿပီး အစြန္းေရာက္ ကြန္ျမဴနစ္ ဆန္႔က်င္သည့္ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းမွ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းသုိ႔ ေရာက္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေစခဲ့ေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ မၾကာမီ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ စစ္ပြဲသည္ ထိုေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္မ်ားအား ရုိက္ခ်ိဳး ဖ်က္ဆီးခဲ့ေလသည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါအုံးမည္
ကုိလူခ်စ္(ကုိရီးယား) ၂၇။၈။၀၉
ဟစ္တိုင္မွ တစ္ဆင္ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
0 comments:
Post a Comment